'Het perspectief is somber'
Mocht de sinds vrijdag vermiste Samuël Boujadi (22) uit Bunschoten, zoals wordt aangenomen, inderdaad hebben geprobeerd het Italiaanse meer van Bracciano over te zwemmen, dan nam hij een groot risico en lijkt de kans dat hij nog levend wordt gevonden vrijwel nihil.
Tot die conclusie komt reddingsdeskundige Martin Hoogslag van de International Lifes Saving Federation (ILSE) na het aanhoren van de omstandigheden waaronder de jonge Bunschoter verdween. De vakantie vierende Boujadi dook vrijdagochtend in het 164 meter diepe kratermeer, waar het toegestaan is om te zwemmen maar het advies luidt niet te ver van de kant te gaan.
Een meegereisde vriend sloeg alarm toen hij twee uur later nog niet terug was van zijn zwemtocht. Boujadi zou het brede meer over hebben willen steken, al weet tot dusver niemand of hij dat ook werkelijk deed. De politie startte nog dezelfde middag een zoekactie op het water. In de loop van zaterdag stapte ook een groep overgevlogen vrienden in een boot om mee te zoeken naar de vermiste Bunschoter.
Totale verstijving
Hoogslag, die ook is verbonden aan het Nederlands Instituut Veiligheid Zwemlocaties (NIVZ) waagt zich niet aan al te stellige uitspraken over de situatie in Italië. Hij gaat wel in op de risico’s van zwemmen in open water. ,,Ten eerste is het zo dat hoe dieper de plek is waar je zwemt, hoe kouder het water is en aanvoelt. Als dit kratermeer meer dan 160 meter diep is, gaat dat zeker op. De diepste vaargeulen in ons land zijn, ter vergelijking, zo’n 40 meter diep en de Noordzee is bij ons gemiddeld 95 meter diep.’’
Een zwemmer in te koud water riskeert een cold shock, zegt Hoogslag. ,,Vergelijk het met de emmer ijswater die je over je hoofd kreeg bij de bucket challenge. Er volgt een moment van totale verstijving. Als dat gebeurt terwijl je in het water ligt, ontstaat er paniek en kom je, puur door de mindset, niet meer uit die verstijving. Op zo’n moment kan iemand verdrinken. Hoe moeilijk ook, je moet weer kalm worden als je zoiets meemaakt. Ga terug naar een rustige ademhaling, ga in de drijfstand en roep om hulp. Je zinkt echt niet, het lichaam blijft gewoon drijven. Vanaf dat moment maak je kans om gevonden te worden.’’
Somber
Een ander veel voorkomend scenario is volgens Hoogslag verdrinking uit pure angst. ,,Een zwemmer in open water die zich plotseling realiseert hoe diep het is, kan worden bevangen door zware paniek. Het gebeurt ook bij mensen die ineens in een sterke stroming terechtkomen. In plaats van zich mee te laten voeren, gaan ze worstelen en zich verzetten met soms een fatale afloop.’’
Onderkoeling bij drenkelingen in nood treedt doorgaans pas op na langere tijd, is de ervaring van Hoogslag. Afhankelijk van de kleding, de fysieke conditie en de leeftijd kan een zwemmer in nood het ten minste een half uur tot drie kwartier drijvend volhouden. ,,Ben je fit en draag je bijvoorbeeld een wetsuit, dan stijgen de overlevingskansen. Het is helemaal afhankelijk van de omstandigheden. Voor de vermiste landgenoot in Italië is het perspectief somber, dat kan ik er wel over zeggen.’’
Boujadi was maandagmiddag ondanks het hervatten van de zoekactie op het meer nog niet gevonden. Een van de vrienden schreef op Facebook: ‘Vandaag gaan we weer zoeken. Bid mee voor een wonder! De vermiste streekgenoot is verbonden aan Family of Christ Church in Nijkerk en mede-initiatiefnemer van het evangelische tiener-event Momentum in dezelfde plaats. Geloofsgenoten hoopten zondag op een wederopstanding van ‘broeder Boujadi’ op de derde dag van zijn verdwijning.
Bron: AD.nl